#saz #music_instrument #tar #ساز #ساخت_ساز
استاد محمدرضا لطفی، نامی جاودانه در عرصه موسیقی سنتی ایران، چون نغمهای ازلی بر تار دلها مینوازد. او نه تنها نوازندهای چیرهدست، بلکه روحی عاشق و هنرمندی بیهمتا بود که ساز تار را به کمال رساند. در دستان او، تار به سخن میآمد، گویی هر زخمه حکایتی از عشق، درد و امید را روایت میکرد. صدای سازش همچون زمزمهی باد در کوهستان، روح را به پرواز درمیآورد و دل را به عمق تاریخ و فرهنگ این سرزمین میبرد. لطفی، با هر نغمه، مرز میان انسان و هنر را درهم میشکست و نشان میداد که موسیقی چیزی فراتر از صداست؛ موسیقی، جان است، عشق است، زندگی است. یادش، همیشه در دلهای عاشقان موسیقی زنده خواهد ماند.

مسعود معتمدی
মন্তব্য মুছুন
আপনি কি এই মন্তব্যটি মুছে ফেলার বিষয়ে নিশ্চিত?