#tazhib #تذهیب
می‌توان گفت تذهیب‌های دوره‌های مختلف، بیان‌کننده حالات و روحیات آن دوره‌ها هستند: تذهیب سده چهارم ه‍.ق ساده و بی‌پیرایه، سده‌های پنجم و ششم ه‍.ق متین و منسجم، سده هشتم ه‍.ق پرشکوه و نیرومند و سده‌های نهم و دهم ه‍.ق ظریف و تجملی هستند. بررسی آثار تذهیب شده دردوره‌های گذشته، بر تأثیر فراوان هنر تذهیب ایران در دیگر کشورها (هند، ترکیه عثمانی و کشورهای عربی) حکایت دارد. هنرمندانی که در اوایل دورهٔ صفوی از ایران به هند مهاجرت کردند، بنیان‌گذار مکتب نقاشی ایران و هند شدند و آثاری بزرگ از خود بر جا گذاردند. آثار به جا مانده از مکتب مغولی هند که در نوع خود بی‌مانند است، بر این واقعیت حکایت دارد که این مکتب تداوم مکت

#تذهیب #tazhib
تذهیب، همچون نقاشی، دارای مکتب‌ها و دوره‌های خاصی است؛ چنان‌که می‌توان از مکاتب سلجوقی، بخارا، تیموری، صفوی و قاجار و شعب مختلف هر مکتب سخن گفت. برای مثال، در مکتب تیموری، شعبه‌های شیراز، تبریز، خراسان و… را می‌توان تمیز داد و در واقع، تفاوت در رنگ‌ها، روش قرار گرفتن نقش‌ها در یک صفحه تذهیب و تنظیم نقش‌ها در مکتب‌های مختلف، عامل این تفاوت است. برای نمونه، تذهیب در مکتب بخارا به آسانی از تذهیب در دیگر مکتب‌ها تشخیص داده می‌شود. چون، در مکتب بخارا از رنگ‌های زنگار، شنگرف، سرنج و سیاه استفاده می‌شده است، در صورتی که در مکتب‌های دیگر، رنگ‌ها به این ترتیب کاربرد نداشته است.

#tazhib #تذهیب

#tazhib #تذهیب
یک بعدازظهر آرام، نور خورشید از پنجره کارگاه روی میز افتاده بود. دایره‌ای کشیدم، چون همیشه برایم نماد بی‌پایانی است. گل‌ها و نقش‌های هندسی را آرام کنار هم نشستم، مثل باغی که در دلش سکوت جاری باشد. رنگ قرمز را برای عشق، آبی را برای آرامش و طلایی را برای گرمای خورشید برگزیدم. وقتی کار تمام شد، حس کردم این نقش، لحظه‌ای از زندگی من است؛ لحظه‌ای که زیبایی و آرامش در یک قاب جمع شده‌اند.

#tazhib #تذهیب
در فرهنگ‌های فارسی تعریف دقیقی از تذهیب وجود ندارد؛ تعریفی که ما را به اصل و منشأ این هنر رهنمون باشد. در برخی از کتاب‌های قدیمی و اغلب تذکره‌ها فقط نامی از نقاشان و مذهبان آمده است که این، برای دریافت معنای تذهیب کافی نیست. لغت تذهیب واژه‌ای عربی است و مصدری از «ذهب» در باب تفعیل است. ذهب به معنای طلاست و تذهیب به معنای طلاکاری و زراندود کردن است از طرفی رنگ طلایی در هنر تذهیب به‌عنوان رنگ درخشانی است که ارزش ویژه‌ای دارد برای همین تذهیب را زر گرفتن و طلا کاری دانسته‌اند.

#tazhib #تذهیب
روزی که طرح تاج در ذهنم جوانه زد، به شکوه و وقار اندیشیدم. دایره‌ای از نقش و رنگ را چون نگینی بر سر گذاشتم؛ سبزِ زندگی، طلاییِ شکوه، و آبیِ آرامش را در هم آمیختم. شاخه‌های گل و پیچک‌ها را چون جواهرات ظریف، پیرامون تاج نشستم تا هر برگ و گل، قصه‌ای از زیبایی بگوید. هر خط، با حوصله و عشق کشیده شد، گویی که تاجی برای پادشاهیِ خیال می‌سازم. وقتی کار تمام شد، دیدم این اثر نه فقط یک نقش، که نمادی از آرزوها و لحظه‌ای ناب از دل من است؛ لحظه‌ای که هنر، شکوه و آرامش را در یک قاب جاودانه کرده.

#termeh #termehbafi #ترمه_بافی
یه شب بارونی نشسته بودم تو کارگاه، صدای شرشر بارون با بوی چای قاطی شده بود. دلم هوس یه ترمه تازه کرد که حال‌وهوای همین شب رو داشته باشه. رفتم سراغ نخ‌های ابریشمی که از قبل رنگ زده بودم؛ قرمز آتیشی مثل شقایقای باغ، آبی فیروزه‌ای مثل آسمون بعد بارون، یه کم سبز که بوی باغ بیاره. طرح ستاره رو انتخاب کردم چون یاد شب‌های پرستاره یزد افتادم، جایی که قصه‌های مادربزرگ همیشه با نور ستاره‌ها قشنگ‌تر می‌شد. هر رج که می‌بافتم، زیر لب می‌گفتم این ترمه باید حرف دل منو بزنه؛ قصه بارون، ستاره و دل عاشق رنگ. حالا هر کی نگاهش کنه، اون شب بارونی و آروم رو می‌بینه.

#termeh #termehbafi #ترمه_بافی
ترمه‌های قدیمی اغلب از پشم دست‌ریس تهیه می‌شدند و با استفاده از رنگ‌های گیاهی رنگ‌آمیزی می‌شدند. این پارچه‌ها نسبتاً ضخیم بودند، زیرا تعداد نخ‌های استفاده‌شده در بافت آن‌ها زیاد بود. هر قطعه ترمه به‌صورت باریک بافته می‌شد و سپس هنرمندان رفوگر آن‌ها را با دقت به هم متصل می‌کردند تا یکپارچه به نظر برسد.