این منم، با دستانی که همچنان از گرمای ابزار حکاکی گرم‌اند. هر بار که قلم حکاکی به سطح فلز می‌رسد، انگار نفس می‌کشم؛ نفسی آمیخته با عشق و دقت. این هنر تنها یک کار نیست، بلکه بخشی از وجود من است؛ روایتی که با هر خط، هر انحنا و هر طرحی دوباره جان می‌گیرد.

هنگام حکاکی، زمان برایم متوقف می‌شود. همه چیز آرام است، جز لرزش ظریف دستم که با قلبم هم‌ضرب می‌زند. هر حکاکی یک داستان است؛ داستانی که حرف‌های دل را بدون کلام روی فلز ثبت می‌کند. این نقش‌ها نشانه‌هایی از صبر، روح و احساسی هستند که به این هنر تقدیم می‌کنم.

وقتی ابزارم را در دست می‌گیرم، می‌دانم که بیش از یک تصویر خلق می‌کنم؛ من جان می‌دهم به فلز، با قصه‌هایی که در ذهنم دارم. اینجا نه فقط طرح، بلکه خاطره‌ای حک می‌شود.

✨ «هر ضرب قلم، فریادی شاعرانه است؛ هر خط، نفس هنرمند؛ و هر اثر، گواهی است از عشقی جاودان.»

این عکس لحظه‌ای از دنیای من است، دنیایی که با صبر و عشق شکل گرفته. شما هم اگر زمانی دست‌ساز یا اثر هنری‌ای داشته‌اید، حس‌تان را برایم بنویسید؛ شاید قصه بعدی الهام گرفته از شما باشد. 🌟