#negargari #aroosak_bafi #aroosak_duzi #naghashi #negarin #honar_irani #honar #art # #عروسک_بافی #عروسک_بازی #نکارگری #نگارین #هنر_ایرانی #هنر
از نایلون تا نقاشی:
به نام خدا
یه روز مثل همیشه، داشتم عروسکی که با عشق دوخته بودم رو داخل یه نایلون می‌ذاشتم تا به دست مشتری بدم. همون لحظه یه فکری به ذهنم رسید. با خودم گفتم: «چرا باید این همه زحمت بکشم، یه عروسک قشنگ درست کنم، بعد بذارمش توی یه نایلون ساده که هم زود پاره می‌شه، هم به محیط زیست آسیب می‌زنه؟» همون‌جا بود که جرقه‌ای تو ذهنم خورد: «چرا خودم یه کیف پارچه‌ای درست نکنم؟ هم بسته‌بندی قشنگ‌تر می‌شه، هم دیگه پلاستیک استفاده نمی‌کنم.»
با همین فکر، اولین توتبگم رو دوختم. ساده بود، ولی با عشق. برای اینکه قشنگ‌تر بشه، روش گلدوزی کردم. یه گل کوچیک، یه برگ، یا حتی یه جمله قشنگ. وقتی مشتری‌ها دیدن، خیلی خوششون اومد. بعضیا فقط برای خرید توتبگ می‌اومدن، حتی بدون عروسک!
کم‌کم سفارش‌ها زیاد شد. دیدم اگه بخوام همه رو گلدوزی کنم، خیلی زمان می‌بره. تصمیم گرفتم نقاشی روی پارچه رو یاد بگیرم. اولش سخت بود، ولی چون علاقه داشتم، زود یاد گرفتم. حالا هر توتبگ یه طرح خاص داره؛ یکی با گل‌های بهاری، یکی با پرنده، یکی با جمله‌های انگیزشی.
خدا رو شکر، کارم رونق گرفت. مردم از اینکه به جای نایلون، یه کیف قشنگ و قابل استفاده می‌گیرن، خوشحال بودن. منم خوشحال‌تر، چون حس می‌کردم دارم یه قدم کوچیک برای حفظ محیط زیست برمی‌دارم. کیف‌هام حالا فقط یه بسته‌بندی نیستن، یه هدیه‌ان، یه یادگاری.
گاهی با خودم فکر می‌کنم که اگه اون روز به اون نایلون ساده دقت نمی‌کردم، شاید هیچ‌وقت این مسیر قشنگ رو شروع نمی‌کردم. ولی حالا با دل خوش، هر روز پشت میز کارم می‌شینم، پارچه‌ها رو می‌برم، طرح می‌زنم، و با عشق می‌دوزم.
